درمان های جدید مبتنی بر سلول های بنیادی به عنوان گزینه های امیدوارکننده برای درمان دیابت ظاهر شده‌اند. کنترل دیابت با سلول درمانی روشی نوین و موثر برای افرادی است که درگیر بیماری دیابت می باشند. استفاده از سلول های بنیادی مشتق شده از بافت بند ناف یک راه حل بالقوه برای مشکل کمبود انسولین، که مشخصه دیابت است، ارائه می دهد. اگر می خواهید بدانید سلول های بنیادی چگونه می توانند به درمان دیابت کمک کنند و درباره کنترل دیابت با سلول درمانی بیشتر بدانید، در ادامه مقاله با ما همراه باشید…
سلول های بنیادی برای دیابت نوع 1
کنترل دیابت با سلول درمانی یک گزینه درمانی جدید هیجان انگیز است که اخیراً به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته است. دیابت نوع 1 یا دیابت نوجوانان، یک بیماری خودایمنی است که سلول های ایمنی را تحت تاثیر قرار می دهد تا سلول های بتای تولید کننده انسولین در پانکراس را از بین ببرد. این عارضه منجر به کمبود انسولین می‌شود، انسولین هورمونی است که سطح قند خون را تنظیم و بیماران را ملزم می‌کند که قند خون خود را کنترل کنند و دائماً تزریق انسولین انجام دهند.
سلول های بنیادی مزانشیمی (MSCs) به عنوان یک درمان بالقوه برای دیابت نوع 1، نویدهای زیادی را نشان داده اند. سلول های بنیادی مزانشیمی سلول های بنیادی بالغ در بافت های مختلف مانند بافت بند ناف، مغز استخوان و چربی هستند. سلول های بنیادی می توانند التهاب را کاهش دهند، سیستم ایمنی را تعدیل کنند و به انواع مختلف سلول ها تمایز پیدا کنند.
درمان دیابت نوع 1 با سلول های بنیادی
در حال حاضر مشخص نیست که آیا درمان با سلول های بنیادی یک درمان قطعی برای دیابت نوع 1 است یا خیر. در حالی که مطالعات، نتایج امیدوارکننده ای را با استفاده از سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق شده از منابع مختلف به عنوان درمانی برای دیابت نوع 1 نشان داده‌اند، با برخی از مطالعات گزارش شده است که سلول های بنیادی مزانشیمی پیوندی قادر به تمایز به سلول های تولیدکننده انسولین و بهبود کنترل قند خون هستند، تحقیقات بیشتر قبل از اینکه درمان با سلول های بنیادی به عنوان یک درمان برای بیماران انسانی در نظر گرفته شود، مورد نیاز است.
سلول های بنیادی برای دیابت نوع 1 یک گزینه درمانی جدید و هیجان انگیز است زیرا پتانسیل بیشتری برای ارائه یک درمان عملکردی نسبت به روش های درمانی سنتی دارد. محققان امیدوارند با پیوند سلول های بنیادی مزانشیمی به بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 بتوانند سلول های بتا تخریب شده را جایگزین کنند و به بدن بیمار اجازه دهند دوباره انسولین تولید کند.
بیشتر بخوانید: ژن درمانی چیست؟
دیابت نوع 1 چیست؟
دیابت نوع 1 (T1D) یک اختلال متنوع است که سلول های بتای پانکراس را از بین می برد و منجر به کمبود کامل انسولین می شود. زیست شناسی سلول های بنیادی به عنوان راهی برای درمان دیابت پیشنهاد می کند.
سلول های بنیادی به دلیل توانایی آنها در تمایز به انواع سلول های چندگانه و قابلیت های بازسازی، یک گزینه جدید درمانی جدید برای دیابت نوع 1 در نظر گرفته می‌شوند. پتانسیل تمایز همه کاره آنها سلول های بنیادی را به یک گزینه درمانی امیدوارکننده برای بازسازی بافت های آسیب دیده تبدیل می کند. سلول های بنیادی مزانشیمی (MSCs) به ویژه به دلیل توانایی آنها در تنظیم فیبروز و بازسازی بافت، تعدیل سیستم ایمنی و تولید مولکول های مختلف که به درمان دیابت نوع 1 مانند سیتوکین ها کمک می کنند، در درمان دیابت نوع 1 توجه قابل توجهی را به خود جلب کرده اند.
دیابت نوع 2 چیست؟
دیابت نوع 2 (T2D) یک بیماری مزمن است که با سطح قند خون بالا به دلیل عدم توانایی بدن در استفاده صحیح از انسولین مشخص می شود. انسولین هورمونی است که جذب قند را از جریان خون به سلول های بدن برای تامین انرژی تنظیم می کند.
در دیابت نوع 2، یا بدن انسولین کافی تولید نمی کند یا سلول ها به انسولین پاسخ مناسبی نمی دهند که منجر به تجمع قند در خون می شود. این می تواند در طول زمان منجر به عوارض مختلف سلامتی در صورت عدم درمان شود. دیابت نوع 2 شایع ترین نوع دیابت است که معمولاً در بزرگسالی ظاهر می شود و ارتباط نزدیکی با چاقی و عوامل سبک زندگی مانند رژیم غذایی نامناسب و عدم فعالیت بدنی دارد.
آیا درمانی برای دیابت وجود دارد؟
در حال حاضر هیچ درمان قطعی برای دیابت وجود ندارد. چالش‌های یافتن درمانی برای دیابت در درجه اول حول محور یافتن روشی برای جایگزینی لنفوسیت های بی بوده است. در گذشته مؤثرترین درمان پیوند لنفوسیت های بی برای افزایش تعداد سلول های b (لنفوسیت های بی) سالم در بیمار بود.
با این حال، این روش به دلایل زیادی نامطلوب بود. حداقل تعداد سلول های b مورد نیاز برای یک پیوند تنها به 2-3 اهدا کننده سالم نیاز دارد. علاوه بر این، رژیم داروهای سرکوبگر ایمنی مورد نیاز برای جلوگیری از رد سلول های اهدایی توسط بدن برای گیرنده سخت بود.
بیشتر بخوانید: ژن درمانی سرطان
کنترل دیابت با سلول درمانی
سلول های بنیادی می توانند سلول هایی تولید کنند که می توانند انسولین تولید و ترشح کنند و نیاز به انسولین خارجی را کاهش دهند یا از بین ببرند. این رویکرد جدید به طور موثر سطح گلوکز و نیاز به انسولین را در بیماران کاهش می دهد. یکی از مزایای این درمان های مبتنی بر سلول های بنیادی این است که یک تزریق سلولی می تواند مزایای طولانی مدتی داشته باشد و به طور بالقوه نیاز به درمان های متعدد و انسولین درمانی مادام العمر را کاهش دهد.
این یک رویکرد انقلابی برای درمان دیابت است و به طور بالقوه می تواند کیفیت زندگی افراد مبتلا به این بیماری را با ایجاد سلول های جدید انسولین ساز مشتق شده از سلول های بنیادی بهبود بخشد.
آیا سلول های بنیادی می توانند دیابت را درمان کنند؟
محققان اکنون به سلول‌های بنیادی روی آورده‌اند تا به تعداد بالایی از سلول‌های b جدید بدون اثرات نامطلوب پیوند دست یابند. سلول های بنیادی پس از معرفی به بیمار، به بافت آسیب دیده مهاجرت می کنند، به سلول های b جدید تمایز می یابند و سطح سالمی از سلول های b را در بدن حفظ می کنند.
از طرف دیگر، سلول های بنیادی را می توان در آزمایشگاه رشد داد و به سلول های تولید کننده انسولین تبدیل کرد. این سلول‌ها می‌توانند مستقیماً سلول‌های تخلیه شده در بدن بیمار را دوباره پر کنند. با این روش‌ها، دیابت نوع 1 را می‌توان بدون عرضه محدود سلول‌های اهداکننده با موفقیت مدیریت کرد.
از سلول های بنیادی می توان به طور مشابه برای درمان دیابت نوع 2 استفاده کرد. اگرچه سلول‌های b هنوز در بیماران نوع 2 وجود دارند، سلول‌های b اضافی می‌توانند منابع بدن را برای غلبه بر مقاومت به انسولین موجود در بیمار تکمیل کنند. هدف درمان می‌تواند حفظ مداوم سطح سلول‌های B بالاتر از مقدار لازم برای مبارزه با مقاومت به انسولین بیمار باشد.
منابع: